domowa hodowla fretek MUSZU
Rozrostowa choroba jelit
Przyczyny
Choroba występuje najczęściej u fretek do 14 miesiąca życia, zwykle samców.
Ma związek z zakażeniem mikroorganizmami podobnymi do Campylobacter (ICO), ostatnio określonymi jako Desulfovibrio sp.
Zakażenia często wikłane są przez inne patogeny, jak kokcydie lub Campylobacter jejuni, wywołując synergiczne działanie.
Choroba może trwać do 6 tygodni, często ulega zaostrzeniu, szczególnie przy stresie.
Ponadto mikroorganizmy te często izolowane są od zdrowych zwierząt.
Zasiedlają błonę śluzową okrężnicy, czasami także jelita cienkiego, powodując rozrost nabłonka gruczołowego, znaczne zgrubienie ścian jelita i wygląd błony śluzowej przypominający "nagrobne kamienie".
Objawy
Choroba może rozpoczynać się w formie ostrego zapalenia okrężnicy z parciem i bolesnym oddawaniem kału, obfita zieloną biegunka i plamami krwi.
Może przejść w przewlekła biegunkę z krwią w kale, brakiem apatytu, utratą masy ciała, sennością i wypadnięciem prostnicy.
Zejście fretki może wystąpić przy silnym odwodnieniu oraz zapaleniu otrzewnej
Mogą wystąpić inne objawy, ponieważ zwiększa się podatność na inne choroby.
Sekcja
Fretkowe przypadłości wbrew pozorom nie są jeszcze dobrze poznane, taka sekcja twojej fretce nie pomoże, ale może pomóc innym chorym ogonom.
Sekcja jest bardzo ważna, szczególnie gdy w domu jest więcej fretek, a przyczyna odejścia fretki jest nieznana.
Bezwzględnie powinna być wykonana u fretek hodowlanych - tu nawet gdy wiesz jaka jest przyczyna zejścia, dobrze gdy wet sprawdzi czy fretka nie ma jakiś wad utajonych, które mogłaby przekazać swojemu potomstwu.
Sekcje powinien przeprowadzić lekarz weterynarii, jeśli nie masz zaufania do weta który leczył twoja fretkę, zleć sekcję w innej klinice weterynaryjnej.
Najlepiej zanieść ciałko ogona do kliniki w dzień zejścia, a wyniki odbierzesz gdy będziesz miał na to siłę.
O wynikach sekcji poinformuj koniecznie hodowcę od którego bąbel pochodził. Jeśli fretka była używana do hodowli koniecznie poinformuj o jej wyniku wszystkich ludzi mających jej potomstwo, lub inne fretki z nią spokrewnione.
Lekarz weterynarii zbada twoją fretkę, ona będzie traktowana z powagą, nikt nie będzie okazywał jej braku szacunku - potraktuj sekcje jako ostatnie badanie.
Socjalizacja
Jeśli masz zamiar nauczyć fretkę dyscypliny, baaaaaaaaardzo cię rozczaruję - to misja niemożliwa :D
Fretka jest niesforna, uparta, zadziorna i niesamowicie ciekawska - nigdy tego nie zmienisz ;) - to ich wada, ale i walor !
I choć fretka nie znosi być do czegoś zmuszana, nie znaczy że nie jest inteligentna czy że nie da się jej socjalizować .
Ten proces nie jest łatwy (nigdy łatwość nie chodzi w parze z fretką i za to je kochamy), wymaga dużo czasu i jeszcze więcej cierpliwości.
Jak wszędzie w procesie socjalizacji fretki wyróżniamy również dwa systemy - nagroda i kara.
System nagradzania:
Zawsze kiedy zachowanie fretki jest pozytywne nagradzaj ją !
Podczas zabawy gdy jest delikatna, ucząc ja jakiś sztuczek, gdy wejdzie sama do kuwety, dzielnie zniesie obcinanie pazurków, po kąpieli czy kiedy przyjdzie na zawołanie.
Nagradzaj ulubioną pastą witaminową, naturalnym przysmakiem, kawałkiem ogórka czy innym frecim smakołykiem.
System karania:
Gdy uznasz, że twoja fretka zrobiła coś nagannego. Kara nie może być cielesna, absolutnie nie można bić fretki - to w niej tylko wzbudzi agresję i brak zaufania!!!
Podczas karania musisz być konsekwentny, nie karamy fretki za błache przewinienia !!!
Zawsze przed kara pokaż jej, że nie podoba ci się co ona kombinuje.
Fretka musi wiedzieć, że kara to kara, a nie zabawa, oraz za co została ukarana - nie znaczy to jednak, że masz szorować jej pysiem w moczu !!!
Jeśli ona cię ignoruje ( na przykład kopiąc w wypoczynku) zwróć jej uwagę - musisz mieć pewność, że została on a ostrzeżona przed karą .
Skuteczne jest klaśnięcie w dłonie ze stanowczo wypowiedzianym NIE, NIEWOLNO czy EJ ( wyznacz sobie jedno słowo jako ostrzeżenie). Na początku na pewno jej to nie zniechęci do dalszego brojenia, ale po pewnym czasie ona zrozumie, że po tej komendzie - jeśli się nie opamięta- będzie kara.
Następnie zamknij ją na 1-4 min w klatce - PILNUJ CZASU !!!!
Jeśli zapomnisz o fretce zamkniętej w klatce, ona nie będzie świadoma że to kara.
Przypuśćmy , że mała chce ugryźć cię w stopę, klaśnij głośno i powiedz NIE, jeśli ona mimo to cię ugryzie, złap ją za sierść na karku powiedz NIE i zamknij gryzeldę w klatce.
Po 1 min wypuść ją z klatki i obserwuj jej zachowanie. Jeśli widzisz, że ona ponownie podchodzi z zamiarem urąbania cię w stopę, nie uciekaj - musisz się poświęcić.
Ponownie klaśnij w dłonie i powiedz NIE - jeśli to nie zadziała ( na początku nie licz że się uda) powtórz cały proces. Powtarzaj go nie więcej niż 5 razy dziennie. I nie prowokuj złego zachowania!!!
Jak już wcześniej pisałam, one są bardzo uparte, ale i inteligentne , po paru dniach powinna przestać podgryzać w stopy.
Jeśli jednak mimo w/w zabiegów, nie zauważysz poprawy ( potrzeba min tygodnia) spróbuj innych metod.
Po klaśnięciu i NIE:
- chwyć ja za skórę na karku i przytrzymaj chwilę przy podłodze ( Pamiętaj przytrzymaj nie przyduszaj). Ta metoda polega na pokazaniu fretce kto tu rządzi. Zanim ja puścisz podstaw jej maskotkę, na której ona będzie mogła wyładować swoją frustracje
- pryśnij jej woda z rozpylacza w mordkę ( uważaj by woda nie wleciała jej do ucha)
Przy podgryzaniu pomocne jest również nasmarowanie stóp sokiem z cytryny, wyciągiem z piołuny, żelem stosowanym u ludzi przeciw obgryzaniu paznokci, spray odstraszający. Najłatwiej jest freciaka wymęczyć - jakąś zabawą, podczas której nie ma sposobność ugryźć - np zabawą z wędkom - wzmacniasz tak wasze pozytywne relacje i demonstrujesz inną atrakcyjną formę zabawy. Maluch często gryzą, dlatego że zanim do ciebie trafił w ten sposób bawił się ze swoim rodzeństwem - fretka nie jest świadoma naganności swojego zachowania, jeśli ty uciekasz przed nią i piszczysz - jest przekonana, że tobie jest równie fajnie ja jej ;)
| PAMIĘTAJ BICIEM I AGRESJĄ NIC NIE WSKÓRASZ! |
Skóra i okrywa włosowa
Skóra fretki jest bardzo gruba ( 0,5 - 1,8 mm). Szczególnie gruba jest nad szyją i łopatkami. U zdrowego zwierzęcia jest gładka, bez łupieżu, przebarwień (wyłączając okres linienia, w którym to skóra fretki może zabarwić się na kolor niebieski do granatowego).
Występują na niej liczne gruczoły łojowe, a wydzielina łojowa rozprzestrzeniana na całym ciele fretki daje jej charakterystyczny piżmowy zapach. Ilość wydzieliny łojowej zwiększa się w okresie rozrodczym, przez co zapach fretki jest bardziej intensywny, a u zwierząt jasnych/z jasnymi plamami występuje zażółcenie.
W skórze nie występują gruczoły potowe, znajdują się jedynie w opuszkach i na płytce nosowej.
Fretki mają dwa gruczoły przyodbytnicze, które wytwarzają surowiczą, żółtą wydzielinę o ostrym zapachu. Wydzielona ta bardzo chętnie jest wydzielana przez młode fretki, starsze osobniki wydzielają ją gdy się podniecą, przestraszą, a czasami i po złości. Nie jest ona wyrzucana na dalekie odległości, zapach co prawda ostry i nie przyjemny, ale dość szybko wietrzeje. Te gruczoły przyczyniają się w niewielkim stopniu do zapachu fretki ich wycinanie jest zabronione (z wyłączeniem wskazań medycznych).
Okrywa włosowa składa się z długich włosów okrywowych i krótkich miękkich włosów zwanych jako podszerstek ( wyłączając angory, u których podszerstek nie występuje).
Fretki zmieniają okrywę włosową wiosną i jesienią. Występują znaczne zmiany okrywy włosowej między porami roku, zależą od stosunku światła do ciemności. W zimowym wydaniu włosy są z reguły grubsze , dłuższe, a podszerstek obfitszy.
U fretek występuje kilka odmian barwynych.
Więcej o odmianach barwnych Klik
Maggie Lloyd (1999):Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób
Pneumocystis carinii
Mikroorganizm ten, ostatnio klasyfikowano jako grzyb, jest komensalem w płucach wielu domowych zwierząt.
Immunosupresja, wywołana np. długotrwałym stosowaniem kortykosteroidów, może spowodować wystąpienie klinicznej choroby w formie śródmiąższowego zapalenia płuc z ogniskowymi nacieczeniami jednojądrzastymi komórkami, cystami pasożytniczymi i trofozoitami.
U fretek w miar łatwo wywołać pneumocystowe zapalenie płuc i należy je brać pod uwagę w rozpoznaniu różnicowym u zwierząt z długotrwałą terapią kortykosteroidową lub nadczynności kory nadnerczy.
Chorobę rozpoznaje się, badając wypłuczyny oskrzelowe w kierunku trofozoitów lub metodą PCR.
Maggie Lloyd (1999):Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób